Menu główne
Artur Gładosz ― Mniej znaczy więcej. Siła małych zespołów medycznych, 3 kwietnia 2025
- Utworzono: sobota, 05 kwiecień 2025 14:32
- Poprawiono: sobota, 05 kwiecień 2025 15:37
- Odsłony: 92
W Medi3 relacje grają pierwsze skrzypce – liczy się zaufanie, dobra energia i wspólne wartości.
Działamy turkusowo w małym zespole i to właśnie ta kameralność sprawia, że możemy się wspierać i naprawdę czuć, że robimy coś razem, a nie obok siebie ― mówi Artur Gładosz, współzałożyciel Fundacji Medi3, świadczącej usługi opieki okołoporodowej w województwie podkarpackim.
Podczas spotkania będziemy rozmawiać o budowaniu skutecznych zespołów medycznych. Artur Gładosz podzieli się doświadczeniami w tworzeniu Medi3, a także opowie, w jaki sposób wspiera małe i średnie przychodnie w układaniu efektywnej współpracy, szukaniu właściwych ludzi do zespołu, pielęgnowaniu relacji, które przekładają się na jakość opieki nad pacjentem.
Artur Gładosz jest absolwentem Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, gdzie ukończył studia magisterskie w dziedzinie fizjoterapii. Ma również tytuł Master of Business Administation w ochronie zdrowia zdobyty w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Jako prezes zarządu Fundacji Medi3 jest odpowiedzialny za kierowanie jej działalnością, organizuje szkolenia dla personelu medycznego z fizjoterapii i położnictwa. Interesuje się także zarządzaniem w ochronie zdrowia oraz poprawą jakości usług medycznych, angażując się w inicjatywy mające na celu wsparcie i rozwój personelu medycznego oraz poprawę standardów opieki zdrowotnej.
Droga do Sukcesu: trzy całodniowe kursy
- Utworzono: niedziela, 02 luty 2025 16:40
- Poprawiono: niedziela, 30 marzec 2025 14:14
- Odsłony: 534
Spośród oferowanych przeze mnie szkoleń opisanych na niniejszej witrynie, ułożyłem trzy jednodniowe kursy, które w całości nazwałem Drogą do Sukcesu:
- Droga do turkusu:
- na czym polega turkusowa samoorganizacja i dlaczego jest taka skuteczna,
- jak komunikować się z ludźmi, by budować nimi dobre, przyjazne relacje,
- jak motywować, by nie demotywować – jak sprawić, aby nam się chciało chcieć.
- Droga do jakości:
- co to jest zarządzanie jakością (TQM) i jak je skutecznie realizować,
- jak podejmować trafne decyzje w sytuacjach losowych,
- co to jest model procesowy organizacji i jak go wdrożyć.
- Droga do rynku:
- jak zaprojektować optymalne polityki cenowe wykorzystujące potencjał rynku,
- na czym polega sztuka sprzedaży w ujęciu Briana Tracy,
- czym są błękitne oceany i jak je tworzyć.
Każdy z tych kursów rozpoczyna się i kończy warsztatem komunikacyjnym. Klikając w tytuły kursów można pobrać ich konspekty w wersji PDF.
Do współpracy zapraszam zarówno organizacje, które chciałby zorganizować któryś z kursów dla swoich pracowników, jak i te, które były gotowe zorganizować wspólnie ze mną szkolenie otwarte. Proszę pisać do mnie na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Jac Jakubowski - Dialog międzypokoleniowy, 10 października 2024
- Utworzono: poniedziałek, 28 październik 2024 16:25
- Poprawiono: poniedziałek, 28 październik 2024 16:34
- Odsłony: 332
Zajęcie się dialogiem międzypokoleniowym jest skoncentrowaniem uwagi na najczulszym punkcie zmiany świata na lepsze. Mam tu na myśli dialog, w którym młodzi ludzie mogą w oparciu o dorosłych wzrastać, mieć poczucie wpływu, bycia słuchanym i słyszanym. To ważne także dla starszych pokoleń. Możemy od młodych uczyć się innej perspektywy, sposobu patrzenia na świat. Możemy uczyć się świata nowych technologii, procesów zachodzących w INTERNECIE, nieuchronnego zanurzenia w globalizacji.
W dialogi najistotniejsze jest… uważne słuchanie. Empatyczny kontakt, szacunek, umiejętność decentracji, czyli "wchodzenia w buty" innego człowieka. To także sztuka czerpania satysfakcji z dawania czegoś z siebie, dzielenia swoją wiedzą, doświadczeniem, uwagą, a nie z bycia ważniejszym, tym na górze.
W czasie naszego spotkania skorzystaliśmy z zasobów KOALICJI NA RZECZ DIALOGU MIĘDZYPOKOLENIOWEGO. Są w niej ludzie działający w międzynarodowych i lokalnych organizacjach pozarządowych, alternatywnych szkołach i projektach realizowanych w szkołach publicznych. Są ludzie pracujący w małych firmach, dużych korporacjach, działający w ruchach ekologicznych. Mamy też animatorów specjalizujących się w aktywizacji środowiska lokalnego, tworzących innowacje i start'upy. Są młodzi, ludzie średnim wieku i seniorzy.
Na KONWERSATORIUM popracowaliśmy też warsztatowo w oparciu o Metodologię TRUE (Trening Rozwoju Uważności Empatycznej).
Wykłady wprowadzające do projektu Lingua
- Utworzono: sobota, 25 styczeń 2025 17:20
- Poprawiono: niedziela, 20 kwiecień 2025 11:08
- Odsłony: 537
Wykłady wprowadzające do Projektu Lingua zostały przygotowane i wygłoszone na forum jego zespołu. Poniżej znajduje się lista tych wykładów uporządkowana w kolejności chronologicznej. Poza streszczeniami wykładów zawiera ona liki do pobrania prezentacji i odsłuchania nagrań video.
Wprowadzenie do idei projektu
Ponieważ pierwsze spotkanie grupy Lingua nie było nagrywane, podaję poniżej linki do dwóch moich krótkich wykładów i jednej rozmowy poświęconych idei i filozofii projektu.
- moje wystąpienie na spotkaniu grupy WarsawJS w j. angielskim (ca. 30 min) Zobacz
- krótkie video-zaproszenie do projektu (ca. 4 min.) Zobacz.
- nieco pełniejsze video-zaproszenie do projektu (ca. 24 min.) Zobacz.
- rozmowa o projekcie ze scrum-masterem (ca. 55 min) Zobacz
2025 01 25 O technicznych fundamentach projektu
W wykładzie pokazuję na bardzo prostych przykładach dwie metody stanowiące fundament projektu:
- Metodę takiego projektowania języka programowania, aby istniała dla niego semantyka denotacyjna. Język jest projektowany w kolejności odwrotnej w stosunku do zwyczajowej, a mianowicie od denotacji do składni.
- Metodę konstruowania programów dającą gwarancję, że programy są funkcyjnie poprawne. Narzędzia dla takiej metody można zbudować dla języków mających semantyki denotacyjne.
2025 02 01 Podstawowe założenia o projekcie oraz trzy pierwsze warstwy denotacyjne
Wykład zaczyna się od sformułowania podstawowych założeń technicznych o języku Lingua, np. że jest silnie utypowiony, a następnie omawiam trzy pierwsze denotacyjne warstwy (algebry) języka:
- rodzaje danych, na których nasze programy będą operować, i ich konstruktory,
- typy danych rozumiane jako niezależne byty matematyczne i ich konstruktory,
- dane utypowione rozumiane jako pary składające się z danej i jej typu i ich konstruktory.
Dane utypowione stanowią szczególną kategorię elementów zwanych "wartościami". Będą one przypisywane zmiennym przy ich inicjalizacji oraz generowane przez wyrażenia w wyniku ich wykonywania.
2025 02 08 Jarzma, obiekty, klasy i stany
Stany stanowią jedno z centralnych pojęć naszego modelu, bo denotacje większości elementów naszego języka to funkcje przyjmujące stany jako argumenty i oddające bądź wartości, referencje, typy i jarzma (wyrażenia), bądź też stany (instrukcje, deklaracje i programy). To nadal dość techniczny wykład — jak poprzedni — jednakże trzeba przez niego przebrnąć, by już niedługo zacząć mówić o denotacjach. Tym razem zrezygnowałem ze streszczenia przygotowywanego przez AI, bo obawiam się, że może tylko namieszać.
2025 02 15 Stosowalność (usability) i widoczność (visibility) przedmiotów (items)
Przedmiotami w naszym modelu nazywam wartości, referencje, typy i procedury. Ich stosowalność jest opisywana (ustalana) przez mechanizm typów, a widoczność — przez mechanizm prywatności. W wykładzie omawiam podstawowe reguły stosowalności i widoczności. Ta część wykładu ma charakter raczej nieformalny. Na koniec pokazuję przykład stanu publicznego pamięci, a także stanu lokalnego dla wywołania procedury. Po wykładzie wywiązała się ciekawa dyskusja ze słuchaczami.
2025 02 22 Denotacje wyrażeń
W naszym modelu mamy trzy kategorie wyrażeń różniące się tym, jakie wyniki zwracają przy ich wyliczniu: wyrażenia wartościologiczne (zwracają wartości), wyrażenia typologiczne, jarzmowe i referencyjne. W wykładzie pokazuję czym są denotacje takich wyrażeń iraz przykłady ich kontruktorów z pominięciem jednak konstruktorów wyrażeń jarzmowych, które są technicznie dość złożone. Również po tym wykładzie wywiązała się ciekawa dyskusja, która miała swoją kontynuację na naszym serwerze Discord.
2025 03 01 Denotacje instrukcji i metody (cz.1)
Wykład składa się z dwóch części poświęconych kolejno denotacjom instrukcji i metodom.
Denotacje instrukcji są funkcjami częściowymi ze stanów w stany. W wykładzie pokazuję konstruktory denotacji instrukcji przypisania, instrukcji warunkowej i instrukcji pętli while. Pokazuję też konstruktor denotacji instrukcji warunkowej if-error służącej do obsługi błędów. Instrukcje wywołania procedur zostaną omówione w dalszych wykładach, razem z procedurami.
W wykładzie dotyczących metod wymieniam trzy ich kategorie: metody imperatywne, obiektowe i funkcyjne. Każda z takich metod może być konkretna (procedura) i abstrakcyjna (sygnatura). Omawiam też, na poziomie intuicyjnym, funkcjonowanie medod imperatywnych.
- Pobierz prezentację poświęconą instrukcjom
- Pobierz prezentację poświęconą metodom
- Zobacz video (obejmuje oba wykłady)
2025 03 22 Metody i denotacje deklaracji
Ponieważ w dniu 8 marca zapomniałem włączyć nagrywanie, a w dniu wykład się nie odbył z powodu prowadzonego przeze mnie całodzennego szkolenia gdzieindziej, w dniu 22 marca szybko powtórzyłem wykład o metodach. Następnie (też w pewnym skrócie) opowiedziałem o deklaracjach. Tym samym zakończyłem tę część wykładu, która była poświęcona modelowi denotacyjnemu. Rozdziału 7 poświęconego składni ne będę w ogóle omawiał, bo czytanie gramatyki na wykładzie byłobyh dość nudne. Tę część możecie szybko przekartkowa sami. Na kolejnym wykładzie zaję się tym co stanowi drugi filar naszej metody,m a więc zagadnieniem poprawności programów.
- Pobierz prezentację poświęconą metodom
- Pobierz prezentację poświęconą deklaracjom
- Zobacz video obejmujące oba wykłady
2025 03 29 Zbiory łańcuchowo-zupełne i relacyjny model poprawności
Zbiory łańcuchowo-zupełne to algebry o specyficznych własnościach, których elementy możde definiować równaniami stałopunktowymi postaci x = f.x. Przy pomocy takich równań definiujemy języki formalne, dziedziny denotacyjne a także wiele funkcji. Z kolei relacyjny model poprawności, to model, w którym programy są rerezentowane przez relacje binarne na stanach (abstrakcyjnych), a warunki, czyli predykaty, przez zbiory stanów. W tym modelu w bardzo prosty i elegancki sposób daje się zdefiniować pojęcia poprawoności programów, a także sformułować i udowodnić podstawowe twierdzenia o budowaniu programów poprawnych.
2025 04 05 Poprawność programów w Lingua, część 1
Aby mówić o programach w języku Lingua, budujemy jego rozszerzenie Lingua-V ("V" od "validating"), a następnie metajęzyk MetaLingua, który służy do mówienia o metaprogramach będących elementami Lingua-V. To dość abstrakcyjna część wykładu, bo mamy w niej doczynienia z aż trzema poziomami językowymi.
2025 04 12 Poprawność programów w Lingua, część 2
W tym wykładzie omawiam podstawowe kategorie warunków, które służą do opisywania własności programów, oraz metawarunków — które opisują relacje pomiędzy warunkami i programami. Z punktu widzenia logiki, w której będziemy dowodzili poprawność (soundness) naszych reguł konstruowania programów, metawarunki są w tej logice tzw. ugruntowanymi formułami (ang. grounded formulas), a więc formułami bez zmiennych.
What makes our approach different from the others?
- Utworzono: wtorek, 20 sierpień 2024 16:11
- Poprawiono: wtorek, 20 sierpień 2024 16:18
- Odsłony: 353
Historically, the ideas of denotational engineering emerged from the early works of A. Blikle, A.Blikle with A. Mazurkiewicz, and A.Blikle with A. Tarlecki. In turn, these works followed various approaches in this or another way. Below, we give credit to the authors that we have followed:
- generative grammars of N. Chomsky,
- denotational semantics of D. Scott’s and Ch. Strachey’s,
- C.A.R Hoare’s logic of programs,
- E. Dijkstra’s total correctness of programs and the derivation of correct programs,
- many-sorted algebras in computer science by J. A Goguen, J.W, Thatcher, E. G. Wagner and J. B. Wright,
- three-valued propositional calculus of J. McCarthy,
- abstract errors in program’s semantics originally introduced by Joe Goguen, and later also investigated from a perspective of a Hoare’s logic by J. V. Tucker and J. I. Zucker.
The main differences between our approach and other approaches to denotational semantics and program correctness are the following:
In the field of programming language design:
- our denotational models are based on set theory rather than D. Scott’s and Ch. Strachey reflexive domains,
- the denotations of programs are state-to-state functions rather than continuation-to-continuation,
- denotations are developed in the first place, and syntax is derived from them later; the process of the derivation of syntax is highly algorithmizable,
- the idea of a colloquial syntax allows making syntax user-friendly without damaging mathematical rigor,
- our denotational models include:
- error-detection mechanisms supported by three-valued boolean expressions and predicates,
- objects and classes,
- SQL databases,
- simple Petri nets concurrency.
In the field of correct program development:
- the soundness of program construction rules is proved on the grounds of a denotation semantics of the involved language,
- the use of three-valued predicates enriches Dijkstra’s total correctness approach by a clean-termination property.
