Procesowa struktura organizacyjna

Utworzono: poniedziałek, 22 sierpień 2016 08:24

Poprawiono: czwartek, 09 grudzień 2021 03:53

Odsłony: 17921

W każdej więcej niż jednoosobowej organizacji spotykamy się z koniecznością synchronizowania działań pomiędzy wykonawcami wspólnego zadania. Chodzi zarówno o to, aby zadania cząstkowe nie kolidowały ze sobą, jak i o to, by na czas otrzymywały potrzebne im zasoby takie jak surowce, składniki, narzędzia, środki finansowe, a nawet wykonawców, czyli ludzi. W tradycyjnej strukturze hierarchicznej dba o to wszystko sztab kierowników. W strukturze turkusowej dbają wykonawcy zadań. To jednak wymaga określenia zasad samoorganizacji, tj. wzajemnego komunikowania się oraz wymiany zasobów.

W niniejszym wykładzie pokazuję jeden z możliwych modeli samoorganizacji, który nazywam modelem procesowym. Łączy on w sobie cztery idee — zarządzanie jakością, zarządzanie wiedzą, zarządzanie przepływem zasobów, zarządzanie zamówieniami. Inspirowany ideami Edwardsa Deminga skonstruowałem ten model na potrzeby mojej firmy i wdrożyłem go w niej pod koniec lat 1990, a następnie doskonaliłem do grudnia 2010 roku. Dziś sądzę, że w dość dobrym stopniu opisuje on mechanizm samoorganizowania się niektórych organizacji turkusowych. Cechy tego modelu odnajduję na przykład w firmie Morning Star.

Kluczowym pojęciem modelu procesowego (w moim ujęciu) jest proces rozumiany jako zbiór czynności odwołujących się do wspólnego obszaru wiedzy. W typowej firmie produkcyjnej podstawowymi procesami będą Produkcja, Sprzedaż, Marketing, Finanse itd. O wiedzę związaną z danym procesem dba właściciel procesu.

Ponieważ procesy są związane nie tylko z wiedzą, ale i z czynnościami, można pomiędzy nimi ustalić relację dostawca-odbiorca. Ta relacja wyznacza trzy porządki:

1. kto komu wydaje polecenia operacyjne — wydaje je odbiorca składając dostawcy swoje zamówienie (zarządzanie zamówieniami),
2. kto komu dostarcza swoje produkty do dalszego wykorzystania (zarządzanie przepływem zasobów),
3. kto określa czym jest jakość — określa to odbiorca mówiąc dostawcy jakiej oczekuje od niego jakości (zarządzanie jakością).

W strukturze procesowej tradycyjnie rozumiani kierownicy pozbywają się swoich obowiązków operacyjnych polegających na decydowaniu kto, co i na kiedy ma zrobić, mogą więc skupić się na rozwoju firmy i wspieraniu jej pracowników. Na wspomaganiu, a nie kontrolowaniu. Struktura procesowa może istnieć obok struktury hierarchicznej, jednakże w organizacjach turkusowych całkowicie ja zastępuje.

Czas trwania wykładu:

• wersja dydaktyczna pełna — 90 min + pytania i odpowiedzi. Pobierz prezentację.
• wersja dydaktyczna kompaktowa — 45 min + pytania i odpowiedzi. Pobierz prezentację.
• wersja konferencyjna, inspiracyjna bądź szkoleniowa wewnętrzna — czas i dobór tematyki do uzgodnienia z klientem

Literatura podstawowa: rozdziały 12, 21 i 22 trzeciego wydania mojej książki „Doktryna jakości — rzecz o turkusowym zarządzaniu” lub rozdziały 17 do 20 w wydaniu pierwszym

Polecana literatura uzupełniająca

W zasadzie nie znam takich pozycji, gdyż w mojej książce i wykładzie przedstawiam autorską wersję modelu procesowego. Historycznie jednak pierwsze sugestie, by posłużyć się takimi modelami, można znaleźć w pracach Edwardsa Deminga

1. Deming Edwards W., Out of the Crisis, Massachusetts Institute of Technology, Center for Advanced Engineering Study, MIT Cambridge 1995
2. Latzko William J., Saunders David M., Cztery dni z dr. Demingiem, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1998.