Co pokazuje nam masowy bunt młodzieży? Na jakie wyzwania i okazje do zmiany wskazuje częsta niezgoda młodych na hierarchię, sztuczne autorytety i słodko pierdzące delikatne zmiany często proponowane przez obecnych liderów? Bez szukania winnych chciałbym opowiedzieć Państwu moją historię poszukiwania edukacji, która działa, i tworzenia przedsiębiorstw społecznych, w których od początku próbowaliśmy praktykować “turkus”.
Chciałbym mówić z perspektywy młodego i starszego. Głosem młodzieży i kogoś kto od 4 lat tworzy projekty, ma szczęście uczy się w relacjach mentorskich od takich osób jak Jac Jakubowski czy Miki Kashtan (NVC), wykłada na uczelni i organizuje programy rozwojowe dla młodych dorosłych. Używając własnej historii chciałbym wspólnie zastanowić się z Państwem jak skorzystać z okazji społecznej, którą obecnie oferuje nam coraz większa grupa młodych osób, które chcą działać społecznie (np. Młodzieżowy Strajk Klimatyczny, Strajk Uczniowski). Jak im pomóc? Jak wykorzystać ich piękną energię i razem przetransformować sytuacje społeczną w Polsce (np. kryzys systemu edukacji lub “problem millenialsa”)?
Dla osób zainteresowanych bardziej stroną teoretyczną lub bezpośrednio związaną z leadership’em, będę głównie opierał się i dzielił modelami, które proponuje Otto Scharmer (Theory U), Jac Jakubowski (metoda TROP) i Miki Kashtan (Collaborative Leadership).