Prof. Janusz Czapiński, Szczęście jako kapitał; 9 lutego 2017

Utworzono: poniedziałek, 13 luty 2017 09:58

Poprawiono: środa, 16 styczeń 2019 14:44

Odsłony: 10580

Przez pierwsze pół wieku badań nad subiektywną jakością życia (dobrostanem psychicznym) próbowano uparcie wykryć źródła poczucia szczęścia. Mimo coraz liczniej-szych dowodów na genetyczne jego uwarunkowanie obowiązywało założenie, że dobrostan psychiczny jest barometrem obiektywnej sytuacji życiowej: szczęśliwsi są ci, którzy mają pracę, mają lepszą pracę, mają wyższe dochody, mają udany związek, są zdrowsi, młodsi, mają więcej przyjaciół itd. itd.

Dopiero w połowie pierwszej dekady XXI wieku badacze dobrostanu poszli po rozum do głowy i zaczęli sprawdzać odwrotny kierunek zależności. Skoro geny decydują o poczuciu szczęścia w nieporównanie większym stopniu niż obiektywna sytuacja życiowa, to może sama sytuacja życiowa, losy człowieka, jego sukcesy i porażki wynikają z kondycji psychicznej. Czy dobrostan subiektywny, który jest cechą osobowości rów-nie trwałą i niezależną od zmiennych przypadłości jak temperament, jest kapitałem po-zwalającym układać sobie życie bardziej lub mniej pomyślnie? O tym, jak wiele w nauce zależy od sposobu stawiania pytań, pokazuje rosnąca liczba dowodów na rzecz tezy o dobrostanie psychicznym jako życiowym kapitale. Szczęśliwszym wiedzie się lepiej w każdym aspekcie życia: w pracy, w relacjach społecznych, w zdrowiu, w finansach.

Prezentacja do pobrania: Pobierz.